the move of life

Σην φύση παρατηρείται ποικιλία κινήσεων. Για παράδειγμα τα καγκουρό πηδάνε, τα πουλιά πετάνε, ο άνθρωπος περπατάει κ.τ.λ. Για να περπατήσουν όμως τα ζώα χρειάζεται ένας σωστός συντονισμός πολλαπλών βαθμών ελευθερίας. Για παράδειγμα για να κάνει ένα βήμα ο άνθρωπος κουνάει ταυτόχρονα τα πόδια (γόνατα, αστραγάλους, γοφούς), τη μέση, τους ώμους, τα χέρια κ.τ.λ.
Από την στιγμή που βρισκόμαστε στον εικοστό πρώτο αιώνα και υπάρχει μεγάλη τεχνολογική ανάπτυξη, φυσικό είναι οι άνθρωπο να προσπαθούνε να μιμηθούνε τις κινήσεις που παρατηρούνται στην φύση, και όχι μόνο!!! Στην προσπάθειά τους αυτή συνάντησαν πολλά προβλήματα, αφού τελικά αποδείχτηκε ότι το βάδισμα είναι κάτι πολύπλοκο και δύσκολο.
Όταν ο άνθρωπος προσπαθεί να φτάσει σε έναν προορισμό, μπορεί να διαλέξει πολλές πιθανές διαδρομές. Θα επιλέξει όμως αυτήν που τον συμφέρει, αφού βέβαια δει και λάβει υπ’ όψιν του την απόσταση, την φυσική του κατάσταση, ότι στον δρόμο μπορεί να έχει λακκούβες με νερό, λάσπες, εμπόδια κ.τ.λ. Τότε μπορεί να αποφασίσει σε ποιο σημείο μπορεί περπατήσει και σε ποιο όχι. Αυτό όμως θα γίνει μετά από σκέψη. Θα λάβει υπ’ όψιν του ποιο εμπόδιο αξίζει να προσπαθήσει να περάσει (π.χ. αυξάνοντας τον δρασκελισμό του), καθώς και πιθανούς κινδύνους (ο βράχος είναι έτοιμος να πέσει). Επιπλέον εάν οι ανοιχτόχρωμες λάσπες που θα περάσει τον δυσκολεύουν πολύ, στα επόμενα βήματα θα τις αποφεύγει. Μερικές φορές θα πηγαίνει με γρήγορο ρυθμό, και άλλες με πολύ αργό ανάλογα με το αν γλιστράει το έδαφος.
Δυστυχώς όμως τα ρομπότ δεν σκέφτονται, αλλά προγραμματίζονται. Άρα τα τόσο απλά προβλήματα που σε εμάς ακούγονται δεδομένα, για ένα ρομπότ είναι δύσκολα και σε πολλές περιπτώσεις αδύνατα. Τα ρομπότ, όπως και όλα τα όντα, όταν περπατάνε πρέπει να προσαρμοστούνε στο περιβάλλον που γίνεται η κίνηση, και αυτό είναι σχεδόν πάντα διαφορετικό.